Evertree-Nederland

Het verhaal van vader Herbert en zijn dochter Marlies. Toen wij het verhaal voor het eerst hoorden van Gerrit en Corinna Werkman over de Evertree-urn, dachten we direct…DAT IS HET!! De zo mooie en duidelijke uitleg waar herinneringen weer herbeleefd worden en de natuur nog iets wordt nagelaten met deze Evertree-urn. Sinds januari 2003 stond de urn met de as van onze zoon Dennis op zijn eigen slaapkamer, hij is op 25 jarige leeftijd overleden. Heel erg vaak werden daar kaarsjes gebrand en de liefdevolle herinneringen gekoesterd. Een ruimte vol met herinneringen, maar dat was het dan ook ... Of de herinneringen “vast bleven zitten”. Deze kamer was zo bijzonder … van hem .. nu alleen nog van ons. Ondanks de rust en de vrede die er van uit ging kwamen we niet verder en bleven zoeken naar een waardevolle manier om de herinnering anders te beleven dan vanuit zijn kamer. Wij vonden het maar niet…. In de zomer van 2020 is mijn vrouw en moeder Anny overleden aan een ernstige ziekte, een heel verdrietige tijd. Zij is naar Dennis gegaan. Het werd een hele zware tijd die wij doorleefden, mijn dochter en ik. Er stonden nu TWEE urnen ….We hebben de urnen dicht bij elkaar gezet, dat ons het gevoel gaf even weer samen te zijn en ons troost zou bieden. Twee urnen… daar stonden ze in onze tuinkamer ...  eenzaam te zijn, wij waren vol verdriet en emoties, wij dachten een beetje samen te zijn maar waren toch zo alleen. Alsof het zo moest zijn, kwamen Gerrit en Corinna op ons pad. We spraken over onze wederzijdse verliezen en hoe er mee om te gaan. Gerrit vroeg ons of wij weleens van de Evertree-urn gehoord? Nee, dat was ons onbekend. Toen wij wisten wat eigenlijk het idee bij de Evertree-urn is, dachten wij direct, dat is prachtig!!  Is dit het dan wat wij zoeken voor onze twee geliefden??                                                                                                                 We hebben er lang over nagedacht, het liet ons niet los. Het besluit stond vast: we gaan de Evertree-urn kopen!!! 1 voor Dennis en 1 voor Anny. ….en zo kwam het dat we de as van Dennis en Anny in twee Evertree-urnen hebben gedaan, de boomzaden uitgezocht en in de bemeste aarde gepoot die met de Evertree-urnen werden meegeleverd. Nu wachten dat het zaad gaat ontkiemen…na het zien van de eerste klein blaadjes: het eerste moment van herbeleven, de blijdschap/de troost. Nu is de tijd gekomen van verzorgen zodat het zich kan ontwikkelen tot een mooie boom. Wat bijzonder… om middels de as bomen te laten groeien. Dennis en Anny zorgen voor twee mooie bomen, wij verzorgen hen zodat wij onze herinneringen erin kunnen vinden. Dat we nu twee bomen hebben (ze beginnen al zichtbaar te groeien) is dubbel mooi. De door deze wijze waarop wij de as van Dennis en Anny samen hebben kunnen brengen, groeit er                                                     een nieuw leven in de vorm van deze twee bomen. Gevoed door de as van onze twee lieve mensen, die we altijd zullen missen. Bomen die we kunnen koesteren en later zelfs weer omarmen, er even naast gaan zitten mijmeren maar vooral herinneren. Het is nu al zo waardevol.                                                                                                                                                                                Herbert en Marlies.