Een foto gemaakt met mijn hart

Een foto gemaakt met mijn hart. Soms heb je van die momenten die je zo graag zou willen vastleggen. Alleen gebeurt het dan ook wel eens dat het niet gepast is een foto te maken. Dat overkwam Karin van Eerbetoon Uitvaartbegeleiding recent tijdens een uitvaart die ze begeleidde. Ze deelt met ons haar verhaal.

Eerbetoon Uitvaartbegeleiding

Wel dacht ik toen ‘ik maak nu een foto met mijn hart'. We namen afscheid van een markante dame op leeftijd. Op een prachtige locatie.

Onder de genodigden waren drie van haar zussen, ook allen op leeftijd. De familie had mij al laten weten dat de zussen niet meer zo scherp waren. Dat was ook zichtbaar bij hun binnenkomst. De blik in hun ogen was ‘ver weg’, ze leken niet te begrijpen waar ze waren.

Als ik ze na de ontvangst met een kopje koffie, uitnodigde de afscheidszaal binnen te gaan, vroegen ze mij ‘waarom zijn we eigenlijk hier?’. ‘Om afscheid te nemen van jullie zus’, was mijn antwoord. Ik wees ze naar hun stoelen, vooraan dicht bij hun zus.

Het afscheid begon

De gezusters keken wat meewarig om zich heen. Bij ieder muziekstuk werden foto’s getoond. Eerst foto’s van het heden en dan steeds verder terug het verleden in.

De zussen leefden op. De afwezige blik in hun ogen verdween. Ze werden zelfs enthousiast en lieten dat blijken ook. Ze riepen uit ‘Kijk dat is m’n zus!’ of ‘Wat heb ik toch een mooie zus!’ of ‘dat was de vakantie in Oostenrijk!’, ze zongen mee met de muziek en op het laatst klapten ze zelfs bij iedere volgende foto. Oprechte, pure blijdschap, de dementie even ‘vergetend’.

Zo’n moment komt binnen. Ik kon naar ze blijven kijken.

Ook na afloop van de dienst hebben we de foto’s door laten lopen.

Konden die prachtig mooie zussen nog even genieten van hun verleden, was het nog even alsof alles zoals vroeger was.

En ik, ik nam een foto met mijn hart.  

Wil je meer informatie over Eerbetoon Uitvaartbegeleiding, bezoek dan onze bedrijvengids, je vind hier ook de contactgegevens.