Hoe ben je in de uitvaartwereld terecht gekomen, die vraag krijgt Stephanie Luijcx – Postmortale zorg, regelmatig. Vroeger had ze angst voor de dood. Maar door zich in het proces van postmortale zorg te verdiepen heeft ze de angst die ze daarvoor had los kunnen laten. Dit is wat zij er zelf over zegt;
Als klein meisje had ik altijd al een interesse voor begraafplaatsen. Er heerst daar rust en de tijd staat daar stil. Mijn ouders vertelde mij altijd dat als wij in Frankrijk waren en we liepen ergens, ik altijd wel een begraafplaats opliep. Toen op 29-08-2004 mijn opa overleed kreeg ik meer vragen en kwam ik ook in aanraking met postmortale zorg. Helaas was onze ervaring met de dame die deze laatste zorg kwam doen niet goed… We mochten er niet bij zijn, terwijl ik graag opa zijn bakkebaarden zelf wilde doen.
Er is hier later een klacht over ingediend en ik mocht met het bedrijf twee dagen meelopen om te zien hoe een verzorging wel behoort te gaan. Helaas was de dame die de laatste zorg bij mijn opa deed, bleek achteraf, niet in haar goede doen, ze voelde zich niet zo lekker. Daardoor deed ze alles liever zelf. Dit heeft wel geresulteerd dat ik het aanbod om twee dagen mee op pad te gaan met beiden handen heb aangegrepen. Mijn moeder had dit kunnen regelen i.v.m. passie voor dat vak.
Ik vond het heel erg spannend en heb in die twee dagen veel gezien en geleerd. Ik dacht, ik kan de wereld aan en besloot om met mijn 20 jaar te solliciteren. Opleiding had ik ook al gezien en naar geïnformeerd en ik was er klaar voor. Helaas kreeg ik overal de opmerking of afwijzing dat ik te jong was en nog maar eens levenservaring moest opdoen.
Na het kappersvak, ben ik in de zorg gaan werken, ouderenzorg, Korsakov en jong dementerende. In dit traject ging een vriendin van mij bij een team aan de slag voor overleden verzorging. Ik gaf vrij snel aan dat als ze hulp zochten ik ook wel graag beschikbaar wilde zijn. Ik had een gesprek gehad en besefte wederom, dit wil ik! Echter in die periode overleed mijn schoonvader op 65 jarige leeftijd en kwam het iets te dichtbij, maar na een jaar toch alsnog de sprong gewaagd. Veel geleerd bij dat bedrijf en uiteindelijk de cursus gedaan van Pauliene Wouters , “meer als de laatste verzorging”. Ook daar veel geleerd en puntjes op de i gezet.
Ik vind het belangrijk dat als wij bij mensen binnen stappen dat het voor diegene, goed voelt, dat ik, of samen met een collega, de laatste verzorging bij zijn/haar dierbare mag doen. Ik vind het zelf prettig als een familielid meehelpt of kijkt. Dit ook om alle nare verhalen uit de wereld te helpen over wat wij doen.
Wat mij bij gebleven is, is dat een dochter mij de sokken die zij zelf gebreid had voor haar vader mij in mijn handen duwde en vroeg “wil je die alsjeblieft aandoen?” Ik zei gelijk dat mag je zelf ook doen hoor als je dat wilt? Nee! antwoorde ze resoluut, niet van haar gedachte af te brengen.
Na de eerste verpleegtechnische handelingen te hebben gedaan , hebben we mevrouw en haar dochter erbij geroepen. Op het moment dat ze naast mij stond gaf ik haar gelijk de sokken van vader en hield meneer zijn enkel omhoog. Ze rolde de sok uit en zonder iets te zeggen trok ze deze rustig aan. Vervolgens merkte ze in de andere sok een gat en pakte een nieuwe want ze had er genoeg. Andere voet ging ook zonder blik of blozen en vervolgens kleedde ze meneer volledig aan met haar moeder en onze hulp. Uiteindelijk heeft de familie zelf meneer ingedragen in zijn kist, toen ze klaar waren keek ze mij aan en bedankte mij dat ik haar over die drempel had getrokken en dat ze toch wel erg trots was dat ze dit heeft kunnen doen.
Dat gevoel van tevreden zijn, terug kijken op een verzorging die uiteindelijk perfect ging met medewerking van de familie, hoe mooi is dat? Het is een bijzonder iets… een speciaal iets, en vooral iets waar ik trots op ben en ook op de collega’s waar ik mee samenwerk.
Deze quote blijft mij altijd bij:
Life asked death “why do people love me but hate you?”
Death replied “because you are a beautiful lie and I am the painful truth’”
Liefs,
Stephanie Luijcx – Postmortale Zorg
Wilt u meer weten over Stephanie? U vindt haar in onze bedrijvengids.