Als iemand komt te overlijden, gebeurt er van alles in het lichaam. Hieronder valt het proces van orgaanuitval na dit overlijden. De vitale organen stoppen langzaamaan met functioneren. Dit gaat volgens een vaste volgorde en daardoor ontstaan er weer andere processen in het lichaam, die uiteindelijk leiden tot de ontbinding. In dit artikel vertellen wij je er meer over.

Het proces van orgaanuitval na overlijden:

Als een persoon overlijdt,  stopt als eerste vrijwel meteen de bloedcirculatie en zuurstoftoevoer naar de organen. Dit zet een geleidelijke afbraak van weefsels en cellen in gang. Deze afbraak veroorzaakt het uitvallen van de vitale organen.

De eerste uitvallende organen

In het proces van orgaanuitval na overlijden, is het logisch dat als eerste de organen uitvallen die het gevoeligst zijn voor zuurstoftekort. Dit kan per orgaan verschillen. Over het algemeen vallen deze organen als eerste uit:

a. Hersenen:

De hersenen zijn erg gevoelig voor  gebrek aan zuurstof. Al na enkele minuten zonder zuurstof lopen ze onherstelbare schade op en stopt de hersenactiviteit.

b. Hart:

Het hart is verantwoordelijk is voor het rondpompen van bloed door het lichaam. Dit orgaan kan binnen enkele minuten na het stoppen van de bloedcirculatie stoppen met kloppen.

c. Longen:

De longen stoppen al snel met functioneren na het stoppen van de ademhaling. Dan wordt er dus geen zuurstof meer in het bloed opgenomen en wordt koolstofdioxide niet meer uitgestoten. Zodra deze drie organen uit zijn gevallen, zetten ze een kettingreactie in gang, waardoor ook andere organen geleidelijk aan zullen stoppen met functioneren. 

Gevolgen van orgaanuitval:

Bij orgaanuitval van vitale organen na overlijden, gebeuren er verschillende dingen:

a. Onomkeerbare schade:

Als de hersenen en het hart eenmaal zijn uitgevallen, is de schade meestal onomkeerbaar en is er geen mogelijkheid meer tot herstel van de vitale functies.

b. Ontbindingsproces:

Na de uitvallende organen na overlijden start het proces van ontbinding van het lichaam. Dit houdt de afbraak van weefsels en cellen in.

Dit leidt weer tot veranderingen in de kleur, de geur van het lichaam en hoe het aanvoelt.

c. Uitvallen van andere functies:

Als het proces van orgaanuitval na overlijden alweer stukken verder is, stoppen ook andere lichaamsfuncties, zoals de spijsvertering en de nierfunctie.

Orgaandonatie:

Veel mensen zijn orgaandonor, al dan niet bewust gekozen. Als de organen uitvallen, zijn ze niet meer geschikt voor donatie. Daarom is het erg belangrijk dat de organen 'geoogst' worden voordat ze echt uitvallen. Het is dan ook belangrijk om hier snel actie op te ondernemen door artsen op het moment dat iemand komt te overlijden.

Zorg na overlijden en het organiseren van een uitvaart:

Na het overlijden moet er ook zorg aan het lichaam worden geboden. Het koelen van het lichaam of lichte balseming is van belang om de ontbinding te vertragen. Dan hebben de nabestaanden meer tijd om de begrafenis of crematie te regelen en kunnen zij in alle rust afscheid nemen.

Het proces van orgaanuitval na overlijden gaat dus volgens een vaste volgorde.  Het uitvallen van organen  is een eerste onderdeel van de ontbinding van het lichaam. Het is wel belangrijk om te weten of iemand orgaandonor is, zodat artsen tijdig kunnen inspelen op eventuele donatie. Daarmee kan het leven van een ander gered worden. Ook is het van belang om na te gaan of iemand zijn of haar lichaam wil schenken aan de wetenschap.

Klik hier om ons glossy uitvaartmagazine Uitvaart-Inside te bestellen voor meer inspiratie en informatie omtrent uitvaarten.