Wan Lespeki Karie Aflegvereniging en Wan Lespeki Karie Vrouwen Dragersgroep, het is bijna "een feest" om er bij te zijn. De gewaden, het gezang, dansend en zingend hun weg vindend naar de laatste rustplaats.
De rituelen bestaan uit het verrichten van de laatste zorg en de bewassing van de overledene. En het scheppen van een troostrijke atmosfeer met zang, dans en plengoffers. Er zijn openbare rituelen en rituelen die alleen met ingewijden, de afleggers of dienaren, worden gedeeld.
Alvorens met de laatste zorg te beginnen, maken de dienaren kennis met de familie. Zij stellen zichzelf voor en zingen en bidden met de familie. Er wordt zowel in het Nederlands als in het Sranan Tongo gezongen. In sommige gevallen bewast men de overledene thuis, dat noemt men ‘voorwerk’. De zusters dragen altijd een speciale witte hoofddoek, angisa en de heren zijn in het wit gekleed met een medaille op de kleding gespeld.
De Afro Surinaamse formele bewassing onderscheidt zich van de Nederlandse, omdat deze gepaard gaat met afscheidsrituelen en daarom langer duurt.
De avond vóór de uitvaart is er een rouwbijeenkomst bij de nabestaanden thuis, eveneens met zang, gebed en rituelen. Zoals het maken van een altaar voor de overledene en de aanwezige geesten. Tijdens de afscheidsdienst de volgende dag zijn de dienaren ook aanwezig en meestal lopen zij mee in de route naar het graf. Er wordt gedanst en gezongen.
Er kan ook gekozen worden voor vrouwelijke dragers. Vanuit een vrouwelijke mindset en levenservaring als moeder, zus, tante, nicht enz. leven zij zich in in het verlies van de nabestaanden. Zij willen geen mannentaak op zich nemen, maar zetten zich in om vanuit hun vrouwelijkheid mensen op een waardige manier naar hun laatste rustplaats te brengen.
Meer informatie over Wan Lespeki Karie Aflegvereninging en Wan Lespeki Karie Vrouwen Dragers vindt u in onze bedrijvengids.