Zomaar een werkdag met doorgaans alleen maar de 'normale' overlijdens van mensen op leeftijd die door ouderdom gestorven zijn. 

Uitvaart-Inside

De één met de laatste kwaal fataal, de ander nooit iets gemankeerd en rustig ingeslapen in zijn of haar slaap... Totdat er een melding komt waarvan we er aangekomen op locatie pas achter komen dat het hier om zelfdoding gaat. Het gaat hier om een man. Een vader van 2 kinderen die zichzelf in zijn eigen schuur, met een pistool van het leven heeft beroofd.  

Zelfdoding wordt door veel mensen 'laf' of 'egoïstisch' genoemd om op die manier onder problemen uit te komen. De mensen die dat zeggen moeten zichzelf maar gewoon heel gelukkig prijzen dat zij totaal geen benul hebben wat er in de hoofden is om gegaan van de mensen die deze drastische beslissing hebben genomen. Vaak uit wanhoop. Niet meer wetend wat te doen, geen hulp. Misschien niet (meer) de juiste mensen om hun heen. Voor hun gevoel niets meer om voor te gaan, niets meer om voor te leven... 

En als door wat voor reden of oorzaak dan ook alles om je heen kapot, of je afgenomen is, hoe sterk zou je dan zélf in je schoenen staan ?! Wellicht moeten we iets minder snel oordelen?!

De manier waarop, dat vind ik altijd wel een dingetje...zeker wanneer er wordt gekozen voor een manier waarbij er andere personen bij betrokken raken, denk daarbij bijvoorbeeld aan een treinmachinist, of passanten die nietsvermoedend een wandelingetje maken en een lichaam voor zich neer zien storten. 

Het heftigste voorval in deze categorie zal ik dan ook nooit meer vergeten.

In dit verhaal was de tot wanhoop gedreven persoon een vader van een dochter van 9, en huisman. Elke woensdag als dit meisje om 12.00 uur uit school kwam was zij zo gewend dat er wat drinken, met wat lekkers, op de eettafel stond. Zij voelde dat er iets niet klopte op die bewuste dag...toen er niks op tafel stond.  

Ze ging op onderzoek uit. Hoorde wat gestommel, doorzocht het huis en eenmaal aangekomen op zolder trapte de man recht voor haar ogen het krukje onder zich vandaan.  

Over het waarom mag je niet oordelen. Voor de manier waarop had ik 0,0 respect en vond ik in dit geval zelfs ronduit schofterig. Maar uiteraard is dit ook van mijn kant een emotionele reactie, ik weet er ook het fijne niet van.

Even terug naar de tuin waar we stonden, midden tussen de kinderfietsjes kwam het besef dat zijn vrouw en kinderen totaal overstuur binnen zaten. Ze wilden ons niet zien, ze wilden niet zien hoe die 'klootzak' weg werd gehaald. Want zo noemden ze deze man, die dood onder een laken in de tuin lag. Verplaatst vanuit de schuur naar de tuin door ambulancepersoneel die snel ter plaatse waren en tevergeefs hebben geprobeerd deze man te redden. Om hem terug te willen halen naar het leven, waar hij blijkbaar helemaal niet meer wilde zijn. 

Hij zal er zijn reden voor hebben gehad om tot deze daad, oftewel zelfdoding te komen. Over het waarom ga ik wederom niet oordelen. Over het hoe, mag je het jouwe vinden. Maar feit is dat het op zich al triest is dat iemand geen uitweg meer ziet en bewust de dood verkiest boven de toekomst. 

Van de redactie van Uitvaart-Platform.nl;

Zelfmoord, suïcide, zelf verkozen dood, zelfdoding, zijn of haar keuze .... Allemaal woorden die een verschrikkelijk drama inleiden. Drama voor de nabestaanden die achterblijven met verdriet, vragen, boosheid en verwarring. Maar ook een drama voor de dierbare overledene, hoe peilloos diep moet de wanhoop zijn voor iemand die deze stap neemt? 

We willen uiteraard niemand kwetsen met deze publicatie maar wij vinden het onderwerp en het belichten ervan te belangrijk om het niet te doen, we oordelen dan ook niet , maar belichten het slechts. Wilt u meer informatie over dit onderwerp of wilt u (anoniem) met iemand praten over dit onderwerp, kijk dan op 113.nl.

Wilt u op de hoogte blijven als er een nieuwe blog van Uitvaart Inside geplaatst wordt op Uitvaart-Platform.nl? Volg ons dan op Facebook en Instagram!