De kistenmaker, eerste lustrum. In de coronatijd viel het eerste lustrum. Het was helaas niet mogelijk om één en ander te vieren; wellicht komt dit nog op een ander tijdstip. Wel is het op zo’n moment onvermijdelijk dat je gaat terugkijken naar de laatste 10 jaar. En dat deelt Willem met ons.

Begonnen met niet zoveel ervaring op dat gebied: een timmerman die ook wel meubels maakte en ook nog kon houtdraaien.

En dan ga je beginnen: een kist ontwerpen, dus eerst je verdiepen in afmetingen, materialen en gaan!

Er waren modellen kisten die niet liepen en andere juist weer wel.

Wat ik hierbij vooral heb geleerd is dat wat ik zelf mooi vind, niet altijd mooi wordt gevonden door andere mensen.

'Kisten'

Waar ik nooit (volledig) bij had stil gestaan, was het randgebeuren bij het maken van grafkisten.

Als je een kist aflevert bij een uitvaartondernemer is er niet zo veel aan de hand: je levert de kist af en dat is het.

Maar op het moment dat je thuis komt bij mensen, wordt het een ander verhaal: de overledene ligt opgebaard en er zijn familieleden en dierbaren met een groot verdriet. Eigenlijk heel intiem allemaal. Daar moet je dan als wildvreemde (kistenmaker) een weg in vinden. Vaak krijg ik ook nog de vraag of ik even wil helpen met het ‘kisten’.

In het begin vond ik dat niet altijd gemakkelijk, maar gaandeweg ben ik dat deel meer gaan waarderen. Je wordt een heel klein beetje betrokken in het verwerkingsproces en het is fijn dat je daar een steentje aan kunt bijdragen.

Ik vind het een eer dat mijn kist is uitgekozen om de laatste reis in te maken en een grote eer dat ik mag helpen om een lichaam in de kist te leggen. Daarbij bedank ik de familie dat ik dat heb mogen doen, als er gelegenheid voor is.

Nu na 11 jaar een heleboel bij geleerd en ‘still learning’ , alleen veel ervaringen rijker. Een vak geboren uit passie voor hout(bewerken) maar nu zeker ook voor compassie voor de dierbaren. Geweldig beroep!!

Bijzondere verzoeken

Krijg ik bijzonder verzoeken bij het maken van een uitvaartkist?

Het blijft meestal bij een ander handvat, soms gelakt in kleur of aanpassing van de grootte. (waarbij er altijd een extra brede en extra lange kist op voorraad is). Heel bijzonder was een keer een extra toevoeging voor een zeeman, zie foto.

Een maand geleden kreeg ik ’s avonds laat het volgende telefoontje:

“Ja hallo, wij hebben een Deense Dog en die laten we morgenochtend inslapen, heeft u daarvoor ook een eenvoudige kist?”

Ik antwoordde dat ik er wel een wilde maken; morgen in de middag klaar.

“Nou, dan moet ik even met de rest overleggen, ik bel nog terug”. Klik.

Nooit meer iets gehoord..